ಅತುಲ್‌ನದ್ದು ದಾರುಣ ಕತೆಯಾಗಿದೆ

ಈ ಅತುಲ್‌ ಸುಭಾಷ್‌ ಅನ್ನುವ ಹುಡುಗನದ್ದು ಬಹಳ ದಾರುಣವಾಗಿದೆ. ನಾನು ವಿವರಗಳನ್ನು ಓದ್ತಾ ಹೋದೆ. ಮೇಲ್ನೋಟಕ್ಕೆ ಬಹಳಾನೆ ಸುಳ್ಳು ಕೇಸುಗಳನ್ನು ಹಾಕಿದ್ದಾಳೆ ಆ ಹೆಂಗಸು ಅನ್ನಿಸ್ತಿದೆ. ಮೇಲಾಗಿ ತಿಂಗಳಿಗೆ ಎರಡು ಲಕ್ಷ ಮೇಂಟೆನೆನ್ಸು, ಮೂರು ಕೋಟಿ ಪರಿಹಾರ ಕೇಳಿರುವುದರಲ್ಲೇ ಆತನಿಗೆ ಕಿರಕುಳ ಕೊಡಲೇಬೇಕೆಂದು ಹಠ ತೊಟ್ಟ ಉದ್ದೇಶ ಕಾಣ್ಸುತ್ತೆ. ಯಾಕಂದ್ರೆ ಅಷ್ಟು ಆದಾಯ ಇರಲಿಕ್ಕಿಲ್ಲ ಅವನದ್ದು. ಇನ್ನೂ ೩೪ ವರ್ಷದವನು.

ಅಸ್ಘರ್‌ ಫರ್ಹಾದಿಯ ʼಅಬೌಟ್‌ ಎಲ್ಲಿʼ ಸಿನಿಮಾದಲ್ಲಿ ಒಂದು ಡಯಲಾಗು ಬರುತ್ತೆ- bitter ending is better than endless bitterness ಅಂತ. ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಎಂದಿಗೂ ಈ ಎಂಡ್ಲೆಸ್‌ ಬಿಟರ್ನೆಸ್‌ ನಲ್ಲಿ ಸಿಗಾಕ್ಕೊಬಾರದು. ಇರೋದೊಂದೇ ಜೀವನ, ಯಾಕೆ ಅದನ್ನು ತನಗೆ ಒಗ್ಗದ ವ್ಯಕ್ತಿಯೊಂದಿಗಿನ ಜಿದ್ದಿನ ಮೇಲೆ ಹಾಳುಮಾಡಿಕೊಳ್ಳಬೇಕು? ಒಂದು ಕಾಲದಲ್ಲಿ ಇಬ್ಬರೂ ಒಪ್ಪಿ ಮದುವೆ ಆಗಿರ್ತೀರಲ್ಲವೇ? ಅಷ್ಟೇ ಸರಳವಾಗಿ ಒಪ್ಪಿ ಬೇರೆಯಾಗಬಹುದಲ್ಲವೇ?

ರೋಗಗ್ರಸ್ತ ಮದುವೆಗಳಿಗೆ ಡಿವೋರ್ಸು ಒಂದು ಅತ್ಯುತ್ತಮ ಮದ್ದು. ಹುಳಗಳು ಒಳಗೊಳಗೇ ಕಾಂಡವನ್ನು ಕೊರೆದು ಮರವನ್ನು ಬೀಳಿಸಿದಂತೆ ಇಂತಹ ಮದುವೆಗಳು ಮನುಷ್ಯನನ್ನು ಒಳಗೊಳಗೇ ಕೊರೆದು ಬೀಳಿಸಿಬಿಡುತ್ತವೆ. ಜನ ಎಷ್ಟು ಸಾಧ್ಯವೋ ಅಷ್ಟು ಬೇಗ ಅದರಿಂದ ಬಿಡಿಸಿಕೊಂಡು ಹೊರಬರಬೇಕು.

ಆದರೆ ಬೇರೆಯಾದ ನಂತರವೂ ಆ ದ್ವೇಷ, ಆ ಜಿದ್ದನ್ನು ಮುಂದುವರೆಸಿದರೆ ಬೇರೆಯಾಗಿದ್ದರ ಪ್ರಯೋಜನವೇನು?

ಇನ್ನೊಂದು ಇರಾನಿಯನ್‌ ಸಿನಿಮಾದ್ದು ಡಯಲಾಗು ನೆನಪಾಗ್ತಿದೆ. ಸಿನಿಮಾ ನೆನಪಾಗ್ತಿಲ್ಲ. ಸೀನ್‌ ನೆನಪಿದೆ. Sometimes suicides are done for revenge ಅಂತ. ತಾಳಲಾರದ ನೋವಿನ, ಸಂಕಟದ ರಿವೇಂಜ್‌ ಅನ್ನುವ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ. ಅಥವಾ ತನಗಾದ ನಷ್ಟ/ನೋವು ಅವರಿಗೂ ಆಗಬೇಕು ಅನ್ನುವ ಅರ್ಥದಲ್ಲಿ. ಈತನ ಡೆತ್‌ ನೋಟು ಓದಿದ್ರೆ ಉದ್ದಕ್ಕೂ ಅದೇ ಟೋನ್‌ ಇದೆ. ಆಕೆಗೆ ಶಿಕ್ಷೆಯಾಗಬೇಕು ಎಂದೇ ಬರೆದಿದ್ದಾನೆ.

ಆ ಟ್ವಿಟರಿನಲ್ಲಿ ನೋಡಿದರೆ ಈ ವಿಷಯಕ್ಕೂ ಗಂಡು ಹೆಣ್ಣು ಜಗಳಕ್ಕೆ ಬಿದ್ದಿದಾರೆ. ಅವನದೇ ತಪ್ಪು ಅವಳದೇ ತಪ್ಪು ಅಂತ. ಎಲ್ಲರಿಗೂ ತಾನು, ತನ್ನದು ಎಂಬುದನ್ನು ಸಾಧಿಸುವುದೇ ಮುಖ್ಯವಾಗಿದೆ.

ಇಲ್ಲಿ ಈಗ ಎಲ್ಲವೂ ಜಿದ್ದಿಗೆ ಬಿದ್ದಿದೆ. ಗಂಡು-ಹೆಣ್ಣು ಎಡ-ಬಲ ಜಾತಿ ಮತ.. ಎಲ್ಲವೂ. ನಂಗೆ ಈ ಕೆಲವು ವರ್ಷಗಳಿಂದ ಈ ಯಾವ ಇಸಮ್ಮೂ ಐಡಿಯಾಲಜಿನೂ ಬೇಡಪ್ಪ. ಇಗಾಗಲೇ ಜಗತ್ತು ಒಡೆದು ಛಿಧ್ರಛಿದ್ರವಾಗಿರುವುದು ಸಾಕಾಗಿದೆ. ನಾನೇ ಒಂದೆಜ್ಜೆ ಹಿಂದೆ ಇಡೋಣ. ನಾನೇ ಒಂದು ಮಾತು ಸೋಲೋಣ. ಜಗತ್ತಿಗೆ ಪ್ರೀತಿ ಹಂಚೋಣ, ಜಗತ್ತಿಗೆ ಮತ್ತೆ ಪ್ರೀತಿಯನ್ನು ನೆನಪಿಸೋಣ ಅನ್ನಂಗಾಗಿದೆ. ನಾವೆಲ್ಲಾ ಕಲಿತ ವಿದ್ಯೆಗಳನ್ನು ಬದಿಗಿಟ್ಟು ಸಮುದಾಯದಂತೆ ಬೆರೆಯುವುದು ಭಾವಿಸುವುದು ಗಂಡಿಗಾಗಿ ಹೆಣ್ಣು ಹೆಣ್ಣಿಗಾಗಿ ಗಂಡು ಎಂಬಂತಿರುವುದು- ಮನುಷ್ಯರಾಗುವುದು ಇಂದಿನ ತುರ್ತಿನ ಸಿದ್ಧಾಂತವಾಗಬೇಕಿದೆ.